Santiago - Valparaiso - Santiago

Vandaag zijn we met de hele groep naar Valparaiso (1) geweest, dit is een grote plaats aan de kust, ongeveer 120km van Santiago. Tijdens gehele busreis naar Valparaiso heeft het geregend, hierdoor konden wij weinig van de omgeving zien. Wel hebben we de verschillende wijngaarden kunnen zien die we passeerden. In downtown Valparaiso hebben we Leo de plaatselijke gids opgepikt, waarna we de heuvels in zijn gegaan. Valparaiso ligt als het waren gedrapeerd over 42 heuvels rondom een baai. Helaas regende het nog steeds, maar we zijn wel te voet de heuvels ingegaan. Het eerste stuk omhoog (175m) hebben we een lift genomen, de 'ascensor de artilleria' (1893 in gebruik genomen). De liften zijn net als de trolleybussen e e n van de bezienswaardigheden in Valparaiso. Een andere bezienwaardigheid is het huis van de Chileense dichter Pablo Neruda (2). Hierna zijn we door het gedeelte van Valparaiso gelopen wat valt onder Unseco. Op verschillende plekken had je een mooi uitzicht over de stad en de baai kunnen hebben, althans als het niet regende. In downtown Valparaiso hebben we gelunched bij J. Cruz Casino Social. Hier staat slechts e e n gerecht op het menu, te weten 'chorrillana'. Chorrillana is een berg friet met ui, ei en (rund)vlees. Op zich niet heel erg bijzonder, maar het vulde goed. Het vlees was een beetje droog en flauw, dus weggespoeld met Cristal. Het restaurant was tevens een soort van museum en alle klanten lieten op een manier hun naam achter. Dat konden Fred en ik natuurlijk niet nalaten en hebben we onze 'namen' met een stift op de voordeur gekalkt. Na nog een laatste stuk door de heuvels van Valparaiso te hebben gelopen, zijn we weer met de bus terug gegaan naar Santiago, waar we pas na 20.00 uur in het hotel aankwamen. Kennelijk hadden alle Chilenen in Santiago besloten vandaag met de auto naar het werk te gaan, want bij het binnen rijden van de stad stond het hele verkeer vast. Bij het hotel aangekomen hebben Fred en ik besloten om niet meer de deur uit te gaan, we waren de regen behoorlijk zat. We hadden nog Cristal en koekjes, dus dat was ons avondmaal. Kitty vertelde trouwens nog dat Madonna vanavond een concert gaf in Santiago.

'Hoy es hoy y ayer es fue, no hay dadu.' Pablo Neruda

1) Valparaíso is een gemeente en de grootste havenstad van Chili. De stad ligt ongeveer 70 km ten westen van de hoofdstad Santiago en had op 1 januari 2004 276.014 inwoners. De stad is tevens regeringszetel. Ook is de stad de hoofdstad van de gelijknamige regio. De stad vormt een agglomeratie met Viña del Mar en Quilpué. De metro van Valparaíso biedt openbaar vervoersdiensten aan met hoge frequentie tussen de verschillende steden van de regio. Het netwerk bestaat uit een lijn met lengte van 43 kilometer, waaraan 20 stations gelegen zijn. Op 27 februari 2010 werd Concepcion geconfronteerd met een zware aardbeving.
Valparaíso wordt beschouwd als een van indrukwekkendste steden van Latijns-Amerika. De stad ligt op meerdere steile hellingen die uitkomen in de Grote Oceaan. In de binnenstad vindt men veel architecturaal en cultureel erfgoed. De historische wijk van Valparaíso staat dan ook op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

2) Pablo Neruda (Parral, 12 juli 1904 – Santiago, 23 september 1973) was een Chileens dichter.
Neruda werd geboren onder de naam Neftalí Ricardo Reyes Basoalto (volledig: Ricardo Eliecer Neftalí Reyes Basoalto). Hij noemde zich Pablo Neruda naar de door hem bewonderde Tsjechische dichter Jan Neruda (1834-1891). Het willen voorkomen van een conflict met zijn ouders zou hierbij een rol gespeeld hebben; zij wilden niet dat hij schrijver zou worden. Pablo Neruda werd later zijn officiële naam.
Neruda is geboren in Parral, een stad ongeveer 300 kilometer ten zuiden van Santiago, waar zijn vader bij de spoorwegen werkte. Zijn moeder overleed kort na zijn geboorte. Niet lang daarna verhuisden Neruda en zijn vader naar Temuco, waar zijn vader trouwde met Doña Trinidad Candia Malverde.
Op zijn dertiende stuurde Neruda een aantal van zijn gedichten naar de lokale krant, La Mañana. Zijn eerste gedicht heette Entusiasmo y perseverancia (Enthousiasme en volharding). In 1920 stuurde hij meer gedichten naar het literaire blad Selva Austral, onder het pseudoniem 'Pablo Neruda'.
Zijn eerste gedichtenbundel, La Canción de la fiesta, werd gepubliceerd in 1920. In 1923 bracht hij Crepusculario uit, en in 1924 publiceerde hij Veinte poemas de amor y una canción desesperada (Twintig gedichten over liefde en een lied over wanhoop), een van zijn bekendste werken.
De diplomaat Pablo Neruda werd aangesteld als Chileens consul in Spanje, Madrid. Hij was inmiddels getrouwd op 6 december 1930 met de Indisch-Nederlandse Maria Antonia Hagenaar, met wie hij in 1934 een dochter kreeg. Dit kind, Malva Marina, leed aan hydrocefalie, een storing in de afvoer van het hersenvocht (waterhoofd). Bij het uitbreken van de Spaanse burgeroorlog in 1936 ging het echtpaar uit elkaar (na tijdelijk te zijn gevlucht naar Monaco). Pablo Neruda hertrouwde nog twee keer, maar Malva Marina bleef zijn enig kind.
Maria Hagenaar ging met haar kind terug naar Nederland, waar zij het onder de hoede van een kindermeisje bij een pleeggezin in Gouda onderbracht. Hier is het kind op 2 maart 1943 gestorven en begraven op de begraafplaats Vorstmanstraat, graf rij M van vak B, onder de naam Malva Marina Reijes. Neruda heeft nooit enige aandacht voor zijn dochter gehad, ook niet in zijn werk. De moeder, die in Den Haag woonde, bracht regelmatig geld naar Gouda voor het onderhoud van het kind.
In 2010 is er een boek verschenen over dit 'vergeten kind' onder de titel "En het vergeten zo lang" van Pauline Slot.
Een bekend werk van Neruda is Canto General (1950), dat ook in het Nederlands is vertaald. Canto General is een uitgebreid werk over Noord- en Latijns-Amerika. Hij schreef dit als banneling, terwijl hij zich verborgen hield in 1948 en 1949, toen hij vervolgd werd door de regering van Gabriel González Videla (1948-1952), die de Communistische Partij, waarvoor Neruda als senator gekozen was, had verboden.
Neruda kreeg in 1945 de Premio Nacional de Literatura de Chile. In 1971 werd hij onderscheiden met de Nobelprijs voor de Literatuur.
Neruda, die al langer in een ziekenhuis was opgenomen met kanker aan de prostaat, overleed daar aan een hartaanval in 1973. Zijn overlijden vond plaats twaalf dagen na de gewelddadige dood van zijn vriend Salvador Allende, de gekozen democratische president van Chili die bij een bloedige anticommunistische, militaire coup op 11 september 1973 om het leven kwam. De nationale begrafenis van de dichter, een openbare manifestatie die verboden was door de nieuwe militaire machthebbers van generaal Pinochet, groeide door de plotselinge verschijning van duizenden in de Chileense straten uit tot de eerste publieke protestmanifestatie tegen de nieuwe militaire dictatuur.
Lange tijd is gedacht dat Neruda door een natuurlijke oorzaak was gestorven. Zijn toenmalige chauffeur Manuel Araya heeft echter verklaard dat Neruda door een dodelijke injectie om het leven is gebracht Onderzoeksrechter Mario Carrera had voldoende aanwijzingen om het stoffelijk overschot op 8 april 2013 te laten opgraven om mogelijks de doodsoorzaak opnieuw vast te stellen. Laboratoria met wereldfaam in India, Zwitserland, Duitsland en de VS hebben aangeboden om mee te werken. [1] [2] Neruda's huizen in Santiago (La Chascona), Valparaíso (La Sebastiana) en Isla Negra zijn tegenwoordig opengesteld voor bezoekers. Zijn kunstwerken en bezittingen zijn er tentoongesteld.