Bandipur - Pokhara

Gisteren na het avondeten stond voor het hotel een groep locals die op muziek dansten, ze haalden geld en eten op voor een goed doel. Het was leuk om te zien, maar na een paar nummers, die zeker 10 minuten per stuk duurden, had ik het wel gezien. Ik heb nog even bij de open haard gezeten om op te warmen, alvorens naar bed te gaan. Vorige nacht heb ik het redelijk koud gehad, vannacht was het qua kou beter te doen, maar helaas was het bed nog even hard. Vandaag zijn we pas na de lunch vertrokken naar Pokhara, ik had dus nog even tijd om door Bandipur te slenteren. Ik kwam langs een schooltje en heb even een praatje gemaakt met de wiskundeleraar. Op het schooltje zitten dik 250 kinderen, maar vandaag waren er weinig kinderen, dit in verband met het festival van/voor Shiva. Ik ben door gelopen en kwam uit bij Thudikhel (1), hier had ik een schitterend uitzicht over de vallei en de verschillende besneeuwde bergtoppen van de Himalaya. Terug in de hoofdstraat zag ik een onopvallend bordje met Mahalaxmithan (2). Een smal paadje leidde mij naar een tempel, hier was een oud vrouwtje met COPD, althans zo klonk het. Het vrouwtje gaf mij een banaan en een partje mandarijn te eten, drukte een klodder rode verfstof met rijst op mijn voorhoofd en versierde mijn haar met bloemen. Ik ging er vanuit dat ik in ieder geval voor vandaag gezegend was. Na de lunch zijn we met de bus vertrokken naar Pokhara (3). De staking in verband met de aankomende verkiezingen was nog steeds gaande, dus was het rustig op de weg. Aangekomen bij het hotel werd ik toch wel erg blij. Ik kwam van het ene uiterste (The Old Inn in Bandipur) in het andere uiterste (Hotel Barahi in Pokhara). Van luxe kan ik toch echt wel genieten hoor. We blijven 3 nachten in Pokhara en ik heb bij aankomst meteen mijn eerste 'excursie' geregeld. Een reisgenoot maakte mij attent op het fenomeen 'parahawking' en het is me gelukt dit te boeken voor as. vrijdag. Ik ben door de hoofdstraat gelopen en heb bij verschillende agentschapjes gevraagd naar excursies. Zo kan je een helicoptervlucht maken over de bergen, je kunt bungee jumpen (160m), je kunt raften, paardrijden, kajakken, golfen, hiken en nog veel meer. Tijdens het avondeten bij 'The Hungry Eye' met een aantal dames van de groep heb ik de rest van mijn excursies 'gepland'. Ik heb er zin in! Nu eerst maar eens die rode klodder van mijn voorhoofd halen en in een (hopelijk) lekker bed slapen.

1) De beste plek voor een zicht op de bergen is Thudikhel, een veld in het noorden van de stad dat vroeger dienst deed als militaire paradeplaats en nu is ingenomen door de plaatselijke jeugd als voetbal- en cricketveld.

2) De Mahalaxmithan tempel is opgedragen aan de godin van de welvaart en heeft houtsnijwerk op deuren en dakstutten.

3) Pokhara is een uitgestrekte stand zonder een duidelijke structuur. De afstand van noord naar zuid is ca. 10km. een echt centrum ontbreekt. De stadbevolking bestaat voornamelijk uit Brahmanen en Chetri's. In en rond het dal wonen Manangs, Newars, Magars, Thakali's en Tibetaanse vluchtelingen en Gurungs. Pokhara was vroeger een slaperig stadje dat nauwelijks door buitenlanders werd bezocht. Dit veranderde in de jaren '70, toen men wegen naar de hoofdstad en de Indiase grens aanlegde en daarmee het isolement van de stad verbrak. Nu is Pokhara een van de snelst groeiende steden van Nepal, met een bloeiende toeirstenindustrie. Pokhara is het vertrek- of eindpunt voor dagtochten en korte treks in de omgeving en voor langere treks rond de Annapurna, naar Jomosom en naar het Annapurna basiskamp.