Santiago de Chile - Iquique - Santa Cruz, Bolivia

Vandaag zijn we met het vliegtuig vanuit Santiago de Chile naar Santa Cruz (1) in Bolivia gevlogen. Op het vliegveld van Santiago hadden ze zowaar een Starbucks, dus hebben we daar ff een bakkie gedaan. Kennelijk vliegt LAN niet rechtstreeks op Santa Cruz, dus moesten we een tussenstop maken in Iquique aan de kust in het Noorden van Chili. We moesten in Iquique uit het vliegtuig om vervolgens weer in hetzelfde vliegtuig te stappen, dit had te maken met de nationale en de internationale vlucht. Ik vraag me eigenlijk af waarom er een vliegveld in Iquique is, want het ligt echt in 'the middle of nowhere'. In Iquique, zo ver als je kon kijken, was het kaal, droog, zand en bergen. De vlucht van Iquique naar Santa Cruz ging over de Andes en 'salar de Uyuni' (zoutvlakte). Voordat we konden landen op het vliegveld van Santa Cruz, maakte het vliegtuig een doorstart. Ik had dit nog niet eerder meegemaakt, dus ik vroeg me wel even af wat er aan de hand was... Het bleek te maken te hebben met een (te) harde 'tailwind'. We kwamen later dan verwacht in het hotel in Santa Cruz aan, dus sightseeing zat er niet meer in, het was inmiddels 18.30 uur. Het weer in Santa Cruz was okay, bewolking met een temperatuur rond de 30 graden. De stad Santa Cruz heeft de meeste inwoners van Bolivia, ongeveer 2 miljoen. Fred en ik hadden het plan om naar een visrestaurant in Santa Cruz te gaan waar ze oa. civiche en piranha serveerden. Fred had het Belgische stel ook meegevraagd. We zijn met een taxi naar restaurant La Esquina de Pescado gereden. Op zich al een belevenis, want het is behoorlijk druk op de wegen en niemand houdt zich aan de verkeersregels, als die er al zijn. Helaas bleek het restaurant niet open te zijn. We hebben ons toen af laten zetten bij Plaza 24 de Septiembre. Als we verder hadden gewild, had dat sowieso niet eens gekund, want er was een band van de velg afgelopen. De 15 minuten durende taxirit heeft ons ongeveer 3 euro gekost. We hebben rond het plein gelopen op zoek naar een geschikt restaurant. Uiteindelijk hebben we bij Bistro Mosaico op het balkon gezeten met uitzicht op Plaza 24 de Septiembre. We waren daar om 20.45 uur en we konden nog 15 minuten gebruik maken van het 'happy hour'. Dit hebben we natuurlijk gedaan en hebben mojito's besteld. Normaal kostte een mojito 30 bolivianos, wat neerkomt op ongeveer 3 euro, maar nu had je er zelfs 2 voor 3 euro! Ik zeg: geen geld! Ik heb een salade met langoesten gegeten, ook dit was een lachertje, 4,90 euro. We hebben heerlijk gegeten, lekker gedronken, we zaten op een mooie plek en 's avonds was de temperatuur nog steeds rond de 20 graden. Na het eten zijn we weer op zoek gegaan naar een taxi terug naar Hotel Las Palmas. Omdat het 22.00 uur was geweest, was de prijs opeens omhoog gegaan. Op de heenreis betaalden we gewoon voor de rit, nu moest er opeens per persoon betaald worden. Eerst dachten we nog af te kunnen dingen en zijn we de eerste taxi weer uitgestapt, maar iedereen bleek dezelfde prijzen te hanteren. Terug in het hotel ben ik meteen gaan slapen, want we zouden de volgende ochtend om 06.15 uur weer vertrekken naar het vliegveld.

1) Santa Cruz de la Sierra, kortweg Santa Cruz, wordt met ruwweg 1,5 miljoen inwoners gezien als de grootste stad van Bolivia en is de hoofdstad van het departement Santa Cruz.
Santa Cruz de la Sierra heeft een subtropisch klimaat. In de zomer is het tussen de 22 en 38 graden Celsius, in de winter tussen de 8 en 29 graden. Het grootste deel van het jaar is het zonnig en warm weer, zo nu en dan blaast er een frisse wind, el sur genaamd, afkomstig van de Argentijnse pampa.
Santa Cruz de la Sierra werd voor de eerste maal gesticht op 26 februari 1560 door Ñuflo de Chaves. De stad, "Heilig Kruis van de Heuvels", is vernoemd naar zijn geboortestad in Extremadura in Spanje. De originele plek van de stad ligt 220 kilometer ten oosten van de huidige locatie. Na een aantal conflicten met indianen uit het gebied verhuisde de stad in 1592 naar de oever van de rivier Pirai, aan de voet van de Cordillera Oriental. Overblijfselen van de eerste vestiging kunnen bezocht worden in Santa Cruz la Vieja ("Oud Santa Cruz"), een archeologische site ten zuiden van San José de Chiquitos (die werd gevestigd door de jezuïeten in 1697).
Santa Cruz leverde katoen, rijst, suiker en fruit aan de Spaanse kolonies. Het was een welvarende stad tot in de 19de eeuw, toen handelsroutes vanuit de havens van Peru geïmporteerde producten goedkoper maakten. Door een programma vanuit de overheid in de jaren '50 werd Santa Cruz beter bereikbaar door middel van geasfalteerde wegen en een spoorweg naar Brazilië, waardoor de (tropische) landbouw weer opbloeide. Tegenwoordig geldt Santa Cruz als de modernste, meest dynamische en voortvarendste stad van Bolivia.