Andasibe - Mahanoro

Vanmorgen hadden we een wandeling kunnen maken in een ander woud in het Mantadia nationaal park om andere lemurs te spotten, maar ik vond het zo wel okay. Toen ik vanmorgen wakker werd regende het en dat doet het nu, uren later, nog steeds. Ik denk dus dat ik een goede keuze heb gemaakt om niet mee te gaan, het was trouwens nog maar de vraag of we de lemur zouden spotten. Het hotel grenst aan het woud en je hoort dan ook veel verschillende dieren. Gisteren in het bos hebben we de roep van de indri gehoord en die hoorde ik vanmorgen weer. De roep van de indri is misschien wel net zo hard als die van de brulapen. Rond het middaguur zijn we met de bus vertrokken richting Maharono aan de oostkust. Tijdens de rit zag je het landschap langzaam veranderen. Vanuit het hoogland/regenwoud werd het landschap steeds vlakker, hier zag je ook steeds meer rijstvelden. De dorpjes langs de weg bestonden vooral uit houten huisjes. De huisjes, gemaakt van ´travelers palm´ stonden op palen, dit vanwege de soms hevige regenval. In de vele rivieren die we (per brug) overstaken lagen veel boomstamboten. Onderweg hebben we een stop gemaakt in een dorpje en hebben we wat rond gelopen. De mensen zijn hier ook erg vriendelijk en de kinderen zijn vooral nieuwsgierig. De meeste kinderen vinden het goed als je een foto van ze maakt. Als je daarna op de display van je camera de kinderen hun foto laat zien vinden ze dat helemaal geweldig. Leuk om te zien en op deze manier kan ik mooie foto´s maken. Zowel in het hoogland als bij de kust leeft de Betsimisarake stam. Dit is de e e n na grootste stam op Madagaskar, de naam betekent ´zij die niet te scheiden zijn´. Het zijn voornamelijk boeren die koffie, suikerriet en kruidnagel verbouwen. Patrick de gids vertelde dat mijn naam (Aina) ook een naam op Madagaskar is. Deze naam komt veel in het hoogland voor, waar de Merina stam woont. Aina betekent in het Malagasy: leven. Na een rit van ongeveer 5 uur kwamen we aan bij onze eindbestemming voor vandaag. Hier heb ik voor het eerst zebo (rund) (1) gegeten en ik vond het erg lekker. Ik overnachtte in een cabin en aan het geluid te horen is de zee erg vlakbij, helaas was het al donker toen wij hier aankwamen. Morgen vertrekken we om 06.30 uur, we gaan twee dagen per boot reizen over de kanalen van Madagaskar.

1) De zeboe of het bultrund (Bos taurus indicus) is een rund dat in het Indische subcontinent en Afrika wordt gedomesticeerd, en voornamelijk in tropische en subtropische klimaten gehouden wordt. Het dier wordt gekarakteriseerd door de grote bult achter de nek. De wetenschappelijke naam voor de zeboe was oorspronkelijk Bos indicus, maar deze naam wordt tegenwoordig ongeldig geacht; de zeboe wordt tegenwoordig geplaatst onder Bos taurus, samen met alle andere rundveesoorten. Zeboes ontstonden ongeveer 10.000 jaren geleden in India. De oude ondersoort van de oeros Bos primigenius namadicus heeft waarschijnlijk bijgedragen aan de ontwikkeling van de zeboe. Er zijn ongeveer 75 rassen bekend, waarvan ongeveer de helft in Afrika en de helft in Zuid-Azië wordt gehouden. Zeboes hebben meer zweetklieren dan Europees rundvee (Bos taurus). Ze zijn mede daarom beter bestand tegen vochtige klimaten en zijn bestand tegen meer tropische ziekten. Vooral in Afrika komen kruisingen tussen de zeboe en het in het westen gehouden rundvee voor. Ook bestaan er kruisingen met de jak en banteng.