Cahuita - Isla Colon (Bocas del Toro)

Gisteravond hebben we met de groep heerlijk gegeten bij restaurant Coral Reef. Na het eten zijn Trudie, Peter en ik nog even naar Coco's Bar gegaan, ze hadden muziek waar live bij gezongen werd. Na een uurtje wilden we naar huis. Omdat het in Cahuita niet veilig is om in het donker een stuk te lopen, wilden we een taxi bestellen. De plek waar we een taxi konden bestellen, bleek gesloten te zijn, dus zochten we naar een ander vervoermiddel. Je kunt namelijk niet even een taxicentrale bellen, want die is er niet, het zijn allemaal snorders. Op een gegeven moment stond er een politie-auto bij een eettentje en Trudie heeft e e n van de agenten aangesproken. Uiteindelijk heeft zij net zolang op ze ingepraat tot ze ons terug brachten naar Lodge Sia Tami. Erg aardig, want ik zou het in Nederland niet gedaan hebben als ik aan het werk was geweest. Het scheelde denk ik dat ik een leuk jurkje droeg...

De brulapen die hier in de omgeving zitten, hoor je regelmatig, helaas werd ik er vanmorgen om 05.00u al wakker van. Ondanks de oordopjes, hoorde ik het gebrul erg goed, het leek wel of die aap naast m'n bed stond. Omdat ik niet meer kon slapen, besloot ik naar het strand te lopen om een frisse duik te nemen in de zee. Het strand van Cahuita ligt in het nationale park en ik kwam er achter dat het park gesloten was en pas om 06.00u open ging. Helaas ging de frisse duik dus niet door, maar ik heb wel de zonsopgang kunnen zien en had zo 's morgens vroeg al een beetje beweging gehad. Je zou eigenlijk op Youtube een filmpje op moeten zoeken over brulapen en hun geluid, dan begrijp je maar al te goed wat ik bedoel en dat je daar echt wel wakker van wordt.

Na het ontbijt zijn we met de bus vertrokken richting Bocas del Torro (1). Na ongeveer een uur gereden te hebben (over gedeeltelijk onverharde wegen), kwamen we aan in het grensdorpje Sixaola, de grensovergang met Panama. Bij de grens hebben we de bus verlaten en zijn we met koffers over de metalen spoorbrug gelopen naar Panama. Het was bloedheet en je liep over planken zuilend met je koffer, dit was ff een pittige uitdaging. In Panama stond een andere bus op ons te wachten die ons naar Almirante bracht. Hier zijn we op de boottaxi gestapt en zijn we naar Isla Colon (2) gevaren. De boottaxi zette ons af aan de steiger van ons hotel, Hotel Olas. Het is een mooi hotel, het staat op palen boven het water. 's Middags hebben we met de groep gelunched bij Buena Vista. Ik had de hele vakantie nog geen ijs gehad, dus heb ik het er maar even van genomen: brownie met ijs, chocoladesaus en vers fruit. Na de lunch hebben Trudie, Peter, Noemi en ik nog even geshopped, waarna we terug gingen naar het hotel. Bij het hotel heb ik heerlijk liggen chillen in een hangmat boven het water met een biertje (Balboa). Het is hier echt een stukje paradijs op aarde. Het is hier weliswaar ook bloedheet, maar je moet daar gewoon je tempo op aanpassen, tranquilo dus. 's Avonds hebben we met de groep gegeten bij een tentje aan de hoofdstraat, het was niet super, dus ook niet echt het vermelden waard. Terug bij het hotel nog een laatste biertje gedronken. Morgen zijn we de hele dag op pad en ik heb er zin in!

(1) Ontdekkingsreiziger Columbus zette Bocas del Toro op de kaart, door in 1502 tijdens zijn vierde en laatste reis aan te leggen in wat nu de Admiral Bay heet. Vermoedelijk hebben zij enige tijd doorgebracht op Isla Bastimentos. De Spanjaarden zouden in een rotsformatie op het eiland de beeltenis van een slapende stier hebben waargenonen. Een ander verhaal over de oorsprong van de naam van de eilanden gaat over het bulderende geluid van golven en watervallen in de buurt. Het meest waarschijnlijk is dat de naam komt van de laatste cacique Boka Toro. Toentertijd was het kustgebied het leefgebied van de Teribe-indianen.

(2) Colón is een eiland in de noordwestelijke Panamese provincie Bocas del Toro. Het is het noordelijkste en met 61 km² het grootste eiland van de Bocas del Toro-archipel langs de Caraïbische noordwestkust van Panama. De architectuur van de bebouwing aan het water en in de hoofdstraat heeft onmiskenbaar Caribische trekken. Fantasierijke houten façades met balkons, balustrades eb versierde daklijsten, geschilderd in soms felle kleuren. Het leven speelt zich af aan de kade en in de hoofdstraat achter de bebouwing, Calle Primera en Calle Tercera. Dit was al zo in de bloeitijd van de bananenproductie, toen United Fruit Company er haar kantoren had.