Jeruzalem - Arrad - Tel Aviv

Gisteren zijn we vanuit Jeruzalem door de woestijn (met palmboomplantages) naar Qumran gereden. Op een plateau ligt het klooster van de Essenen. Zij kwamen ca. 150 v.Chr. in conflict met de gevestigde orde over verouderde rituelen in de bediening van de Tempel, de invloeden van het hellenisme en de positie van de Hogepriester. De Essenen trokken zich in eenzaamheid terug, oa. in het bij de Dode Zee en in de woestijn gelegen Qumran. De ruines van Qumran werden lange tijd aangezien voor een Romeinse fortificaties. Hun werkelijke betekenis werd pas ontdekt na de vondst van de Doe Zeerollen in de grotten bij het klooster (1947). Ondanks de interessante archeologische vondsten, vond men hier de commercie kennelijk belangrijker, de souvenirwinkel en het restaurant waren groter dan de 'site'. Na Qumran zijn we naar Kalia Beach gegaan aan de Dode Zee. Hier kon je dobberen in de Dode Zee, ook als je niet wilde dobberen/gebruik wilde maken van de faciliteiten, moest je 15 euro entree betalen! Ik had aan de Jordanese kant al in de Doe Zee gedobberd, dus hoefde het voor mij niet nog een keer. Helaas was er naast het betalen van de vorstelijke entree, geen andere optie dan in de woestijn wandelen bij 30+ graden. Na 2 1/2 uur wachten op de rest van de groep, zijn we naar Ein Gedi gereden, een kleine oase in de woestijn. Aangezien het nog steeds Pasen is, betekende het ook nu weer in de file lopen naar Davinds waterval en in de file weer terug... Een foto maken zonder een vreemd persoon er op, was zo goed als onmogelijk. Niet echt de rustgevende wandeling langs stroompjes met water, waar ik wel even behoefte aan had. We zouden overnachten in een kibboets, in principe konden zij ons diner verzorgen, maar ivm. u raadt het al, Pasen, kon dit niet. In Arrad zijn we daarom bij een supermarkt gestopt om wat te eten te kopen. In de supermarkt waren alle niet-kosjere producten afgeplakt en kon je dus ook niet kopen. 30km buiten Arrad lag de kibboets Karmit, ik had een idyllisch hippie-achtig idee bij een kibboets, maar dat bleek totaal niet te kloppen. Vroeger kon men bestaan van landbouw, maar omdat dat uiteindelijk te weinig opleverde heeft men er voor gekozen om oa. huisjes te verhuren. Ik vond de kibboets meer lijken op Landal Greenparks...
Vandaag was onze enige stop bij Massada, er hebben al duizenden jaren v.Chr. mensen op de hellingen gewoond, maar de rots (400m boven de Dode Zee) ging pas een rol spelen toen de hogepriester Jonathan er in de 2de eeuw v.Chr. een burcht bouwde. Herodes de Grote breidde tussen 37 en 31 v.Chr. de berg uit tot een paleis en een vesting. Het rotsplateau werd omsloten door een 5,5m hoge en 3,5m dikke muur met 37 torens. Toen in het jaar 70 de Romeinen Jeruzalem hadden veroverd en verwoest, trokken Joodse verzetstrijders (zeloten) met hun gezinnen naar Masada. De rotsvesting werd daarmee de laatste verzetshaard tegen de Romeinen in Palestina. De Romeinen belegerden de vesting met een groot leger onder leiding van Flavius Silva. De Romeinen legden vanuit het dal een dam aan naar de rand van het plateau. Toen de Romeinen na 3 jaar hun stormrammen tot voor de Westelijke poort konden manoeuvreren en de poort in brand konden steken, begon het drama van Massada, dat in de Joodse geschiedenis een grote plaats in is gaan nemen. Toen de aanvoerder van de zeloten, Eleazar, inzag dat weerstand niet langer mogelijk was, riep hij de 10 leiders van de 960 vrouwen, mannen en kinderen bijeen en stelde voor alle bezittingen en de vesting aan het vuur prijs te geven. Eleazar stelde de overlevenden voor een dramatische keuze: zich overgeven en een leven van slavernij ondergaan of zichzelf doden. De meerderheid besliste voor zelfdoding. Het lot wees 10 mannen aan die hun medestrijders met vrouwen en kinderen moesten ombrengen; de 10 overblijvenden lootten wie de 9 anderen moest doden; de laatste stortte zich in zijn zwaard. Ik vond het erg interessant om op het rotsplateau rond te lopen, tussen de overblijfselen van de terrassen, badhuizen, torens, woonhuizen, paleizen, enz. Vanuit Massada zijn we terug gereden naar het Golden Beach Hotel in Tel Aviv, waar we rond 16u aankwamen. De 1e dag in Tel Aviv was het shabbath, nu is het Pasen, dat betekent dat weer alle winkels gesloten zijn. Gelukkig toch nog een winkeltje gevonden waar men bier verkocht en heb ik met een koud ongefilterd Israëlisch biertje heerlijk in de zon aan het strand gezeten. Morgen gaan we naar huis en dit is e e n van de weinige reizen die me niet bevallen is, na een paar dagen wilde ik al weg. Tijdens de 2e dag in Israël begaf mijn spiegelreflex-camera het en ben ik nu al dik een week verkouden en heb keelontsteking. Ik wist dat we tijdens de reis veel religieuze dingen zouden bezoeken en dat stoorde mij niet. Ik denk dat het vooral kwam door Pesach en Pasen. Israël was gewoon afgeladen met pelgrims, daarbij komt dat veel Israëli met Pesach en Pasen er met de hele familie op uit trekken, wat ook veel drukte opleverde. Het weer was wel positief, in principe elke dag zon en gemiddeld 25 graden. En de ontmoeting met Osnat was ook zeker positief. Ik kan Israël in ieder geval van mijn lijstje strepen, op naar de volgende bestemming!