Tiberias

Na weer een gebroken nacht, bleek de koffie bij het ontbijt ook nog eens slecht te zijn. Ivm Pesach was er geen brood bij het ontbijt, alleen droge crackers. Om toch wat te eten, heb ik maar komkommer, tomaat, paprika, tonijn en ei gehad. Na het ontbijt zijn we naar Safed gereden, een oud orthodoxe stad waar de mystieke Kabbala werd ontwikkeld. In het stadje wonen niet alleen veel (orthodoxe Joden), maar ook kunstenaars. Op de citadel staat het oorlogsmonument, waar herdacht wordt dat tijdens de Onafhankelijksheidsoorlog in 1948 de Joden alle Arabieren uit Safed verdreven hadden. Na Tiberias zijn we door het grensgebied van Libanon naar de Banias waterval gereden, waar we een wandeling hebben gemaakt. De 2e dag van Pesach is een dag voor de Israeli om er op uit te gaan met de hele familie. Ik liep dan ook in de file naar de waterval en weer terug. De Banias stroomt door een met eiken en vijgenbomen beboste streek en mondt uit in een poel, bij in de rotswand uitgehakt en aan de God Pan gewijde nissen. De nissen in de rots zijn nog goed te onderscheiden. Er hebben beelden vanPan en andere natuurgoden in bestaan, zoals een Griekse inscriptie vermeldt. Hier hebben we een tweede wandeling gemaakt, ook hier was het giga druk. Onze laatste stop was de Golan hoogte, vanuit Banias reden we door het grensgebied met Syrië (Syrië lag op 5km). De Hoogten van Golan waren tot de Zesdaagse Oorlog grotendeels Syrisch gebied en werden in 1981 door Israël geannexeerd. Vanaf Mount Bental (1165m) had je een mooi uitzicht over het grensgebied van Israël met Syrië met in de verte de besneeuwde toppen van de berg Hermon (Libanon). Uiteraard moesten de Israeli aan het eind van de dag ook naar huis en om niet af te wijken van de rest van de dag, hebben we onderweg naar Tiberias in de file gestaan.