Pokhara

Ik had gisteren te hard gejuicht over de luxe van dit hotel, want helaas is ook het bed in dit hotel keihard. Ik heb dus wederom een slechte nacht gehad, met weinig slaap. Vanmorgen ben ik met een aantal dames van de groep met een bootje naar de Varahi Bhagvati tempel (1) in het Phewa-meer (2) gegaan. Na het korte boottochtje hebben we nog een stukje langs het meer gelopen, waar Tibetaanse vrouwen souvenirs te koop aanboden. Vrouwen als we zijn, moesten we natuurlijk even kijken en iedereen heeft uiteindelijk wel iets gekocht. Na de lunch zijn we met de hele groep met de bus naar het Tibetaanse vluchtelingendorp Tashiling (3) gegaan. Vlakbij Tashiling was de Devi Falls (4), dus hier ook even gekeken. De laatste stop was bij het International Mountaineering Museum (5). Al met al was het geen enerverende middag, het museum was zelfs vermoeiend saai. Op de dag van de verkiezingen (de 19e) mag er niet gereisd worden, ook niet door toeristen, terwijl de 19e volgens ons reisschema een reisdag zou zijn. We blijven nu een dag langer in Pokhara, zodat we op de 20e van Chitwan naar Nuwakot zullen reizen. In Pokhara is zo veel te doen, dat ik dit niet erg vind. Misschien ga ik een dag relaxen en neem ik een Ayurveda massage, maar ik kan ook gaan bungee jumpen of paardrijden. Ik weet het nog niet.

1) De tempel van Varahi Bhagvati is gewijd aan een incarnatie van Durga. Op dinsdag en zaterdag brengen pelgrims dierenoffers aan deze bloeddorstige godin.

2) Het Phewa-meer is met een lengte van 9,6km en een breedte van 3,2km het op een na grootste meer van Nepal. Alleen het Rara-meer in West Nepal is groter. Het Phewa-meer is rijk aan vis, waaronder de mahseer, een snoeksoort. Op een eilandje midden in het meer staat een heiligdom, de tempel van Varahi Bhagvati.

3) In de omgeving van Pokhara liggen enkele Tibetaanse vluchtelingenkampen, die inmiddels zijn uitgegroeid tot kleine dorpen. De inwoners leven voornamelijk van de produktie en verkoop van tapijten en Tibetaanse handwerkartikelen, een nijverheid die is opgezet met Zwitserse ontwikkelingshulp. Een van die kampen is Tashiling, ten zuidwesten van de stad, nabij de Devi Falls. Een pad aan de linkerkant van de weg leidt naar de ingang van het dorp, waar het Shree Gaden Dargayling Klooster ligt. Voor het Handicraft Centre is de bevolking in de weer met het opwinden van de gesponnen wol. In een hal knopen meisjes fraaie Tibetaanse tapijten. De grootste en duurste tapijten worden op bestelling gemaakt en naar Europa verscheept. De prijs is afhankelijk van de hoeveelheid wol, de tijd die nodig is om het tapijt te knopen en de kwaliteit. De tapijten zijn niet goedkoop en van hoge kwaliteit. Tegenwoordig zijn het vooral Nepalese meisjes die de tapijten knopen. De ervaren Tibetaanse vrouwen zijn inmiddels te oud en de jongeren hebben weinig belangstelling voor het werk. De oudere vrouwen spinnen nog wel de wol. In het kamp is ook een SOS-kinderdorp gevestigd. Hier krijgen weeskinderen basisonderwijs en leren ze een beroep.

4) De waterval wordt gevoed door water uit het Phewa-meer. Het water stort hier in een diepe kloof, verdwijnt vervolgens via een natuurlijke tunnel onder de grond, om 250m verderop aan de andere kant van de weg weer te voorschijn te komen. Op 31 juli 1961 werd de Zwitserse vrouw Devi hier tijdens het baden door een grote hoeveelheid water uit het Phewa-meer meegesleurd, ze verdronk. Sindsdien noemt men de waterval Devi Falls.

5) Het museum is gewijd aan de bergen van Nepal en aan de bergbeklimmers. Naast foto's van de hoogste toppen is er informatie over de bewoners van de bergen en de flora en fauna. Ook te zien is het materiaal dat door beroemde alpinisten is gebruikt bij de beklimming van de toppen van de Himalaya.