Lago Colorada - San Pedro de Atacama, Chili

Vanmorgen konden we iets later vertrekken, omdat we gisteren al bij de geiser waren geweest, dat stond namelijk voor vanmorgen op het programma. Bij Lago Colorada kan het 's nachts erg koud worden, dus ben ik gisteren gewoon met m'n kleren aan naar bed gegaan. Het bleek vannacht -8 graden te zijn geweest. Onze eerst stop wat bij 'arbol de piedra' (boom van steen), waarna we onze weg vervolgden door de Siloli woestijn. Tijdens de rit richting de Chileense grens passeerden we (chronolisch): Laguna Honda (kratermeer), Laguna Char Kkota, Laguna Edonda, vulkaan Canapa, vulkaan Corina, Laguna Kanapas, vulkaan Ollague (actief), Salar Chiguana en vulkaan Santa Rossa. Met uitzicht op vulkaan Ollague hebben gelunched, deze was wederom goed verzorgd door de meereizende kokkin. Dat de vulkaan actief was, was te zien, uit een krater kwam een pluimpje rook. Bij alle laguna's zaten flaminog's en we kwamen ook aardig wat vicuna's tegen. Aangekomen bij het plaatsje Avaroa moesten we met onze paspoorten naar de douane. Hierna zijn we met de jeeps een stuk niemandsland ingereden, tot ongeveer de helft. Hier moesten we uitstappen om over te stappen in een busje die ons vervolgens naar het plaatsje Ollague bracht waar we weer naar de douane moesten en waar onze tassen en koffers werden gecontroleerd. Helaas stond er halverwege niemandsland geen bus, daar hebben we zeker een uur op zitten wachten. Nadat alles na de douane weer in de bus was gepakt konden we verder rijden richting San Pedro, dit was zeker nog een dikke 4 uur rijden. Onderweg passeerden we nog Salar de Carcote, Salar de Ascotan, de vulkaan Ascotan, Pampa en Leon en vulkaan de Poruna. Rond 21.00 uur arriveerden we bij hotel Tambillo in San Perdo de Atacama (1). We hebben voordat de meesten naar bed gingen nog even zitten borrelen met de Belgen. De groep vertrekt morgen om 04.00 uur naar de El Tatio geysers om daar de zonsopgang te zien. Fred en ik verwachtten dat we hier niet veel aan zouden missen, dus wij konden uitslapen. Fred en ik zijn daarom San Pedro nog even in gegaan. Het is een klein plaatsje, maar is overspoeld met toeristen. De 'barstreet' loopt parallel aan de straat waar het hotel zit, dus lekker dichtbij. Al lopend door 'barstreet'werd het ons al snel duidelijk dat het er erg gezellig was. Na de restaurants en bars te hebben bekeken, zijn we bij bar/restaurant Blanco uitgekomen. Hier hebben we mojito's besteld en die bleken erg goed te smaken. Nadat we ieder 2 mojito's hadden gedronken zijn we terug gegaan naar het hotel, het bleek toen al 01.30u te zijn. Na twee dagen door elkaar te zijn geschud in een jeep over onverharde paden, was het ook wel even mooi geweest, heb het idee dat ik geklutste nieren heb en een whiplash.

1) San Pedro de Atacama is een gemeente in de Chileense provincie El Loa in de regio Antofagasta. San Pedro de Atacama telde 4969 inwoners in 2002 en heeft een oppervlakte van 23.439 km². De stad is gebouwd rondom een oase in de Atacama-woestijn. San Pedro de Atacama ligt op een plateau op 2500 meter boven zeeniveau. Vandaag de dag vormt het toerisme een van de voornaamste inkomsten. Het is een toeristisch trekpleister omdat het een van de droogste plekken op aarde is, wat zorg draagt voor bijzondere ecosystemen. Enkele trekpleisters zijn: De geisers van El Tatio, de Atacama-zoutvlakten, de maanvallei, de dodenvallei en de Licancabur-vulkaan.