Kandy - Bandarawela

Vanuit Kandy zijn we richting de bergen gereden. Langs de weg groeiden veel brugmansia's en acaciabomen. Eenmaal in het hoogland reden we langs veel theeplantages en zag je hier en daar theeplukkers (veelal Indische Tamils, vroeger door de Engelsen vanuit India naar Sri Lanka gebracht om op de plantages te werken). We hebben de Glenloch theefabriek bezocht, hier konden we zien hoe de theeblaadjes gedroogd en verder verwerkt werden. Sri Lanka produceert per jaar 300 miljoen kilo thee. Hierna hebben we onze weg vervolgd, naast de vele theeplantages zag je ook veel groentekwekerijtjes, hier verbouwde men oa. aardappelen, wortelen, kool, sperziebonen, rapen en rode bieten. Tijdens onze rit richting Bandarawela zijn we door het stadje Nuwara Eliya (1) gereden, het hoogstgelegen stadje in Sri Lanka. In het dorpje Nanu Oya zijn we uit de bus gegaan en zijn we met de trein verder gereden naar Bandarawela. De treinreis duurde ongeveer twee uur en het was een leuke ervaring. Wij, Marco, Yvonne, Jolijn, Martijn, Atie en ik stonden in de restauratiecoupe, dit was de 2e klas. Er was ook nog een 3e en een 1e klas. Je kon alleen op het begin-station een kaartje voor de 1e klas kopen. Stapte je dus halverwege het traject op de trein, dan moest je gewoon afwachten of er plek was, was er plek, dan kon je een 1e klas kaartje kopen bij de conducteur. Wij vonden het juist leuk om in de 2e klas te rijden met de locals. De treinreis voerde ons door de bergen en je had echt schitterend uitzicht op de omgeving met z'n vele theeplantages. Aangekomen in Bandarawela (2) zijn we vanaf het station naar het Orient Hotel (10 min.) gelopen. We waren redelijk op tijd in Bandarawela, dus zijn de dames en Marco nog even wezen shoppen. Ik heb nog een mooi stofje gekocht en een Budha. De Budha is te groot voor de koffer, dus die gaat in de handbagage.

(1) De stad (36.000 inwoners) ligt in een elipsvormig dal aan de voet van de 2524m hoge Pidurutalagala (hoogste berg van Sri Lanka). Het is een veelbezocht oord vanwege zijn heerlijke ligging op een hoogte van 1889m, zijn fraaie landschap en zijn gezonde klimaat met frisse nachten en een gemiddelde jaartemperatuur van 15 graden. De stad is tegenwoordig bekend om de productie van aardappelen en bloemen voor de export. Nuwara Eliya was bij de Britten zeer in trek. Het werd Little England, New England of kortweg Nurelia genoemd. Het tegenwoordige Grand Hotel was vanaf 1826 de zomerresidentie van de Britse gouverneur. Het stadje fungeerde als herstellingsoord voor Engelse theeplanters.

(2) Bandarawela is een levendig stadje, centrum van de theeproductie in het zuidelijke bergland. Gelegen op 1230m hoogte, heeft het een gezond klimaat; fris en droog. In de koloniale tijd kwamen de Britten, die elders last hadden van de warmte, hier graag naar toe, getuige het Victoriaanse Bandarawela Hotel. Midden in het centrm staat een klokkentoren. Vanaf hier voert de sfeervolle Main Street naar de tempel van Bandarawela. Iets verder ligt de plaatselijke markt. De bevoling bestaat uit een mengelmoes van Singalezen, Tamils en Moren.