Sigiriya - Kandy

Vanmorgen hebben we de 'Leeuwenrots' (1) beklommen. Bovenop de rots had je een heel mooi uitzicht over de rijstvelden en de jungle. In de verte kon je de gouden Budha zien van Dambulla. Na het bezoek aan de 'Leeuwenrots', de fresco's en de burcht zijn we richting Kandy gereden. Onderweg hebben we een stop gemaakt bij locals, hier lieten ze zien wat er allemaal gemaakt werd van een kokospalm/kokosnoot. Van de kokosnoot gebruikt men het kokoswater, raspt men de kokos en gebruikt men de lege noot om lepels ed. van te maken. Van het gerapste kokos kon weer kokosmelk gemaakt worden. Van het sap van de bloem van de kokospalm maakt men arrack (alcoholische drank) en azijn. Van de vezels van de kokosnoot maakt men oa. touw en van de palmbladeren maakt men oa. manden en matten. De tweede stop was bij een 'spice and herbal garden'. Hier liet men ons verschillende planten/kruiden zien en vertelde men over de producten die daar van gemaakt werden. Eigenlijk was het wederom een behoorlijk commercieel gebeuren en bleef men de producten maar aanprijzen en wilde men constant dat je toch echt iets kocht. Ik heb nog even overwogen om massage-olie te kopen, maar omgerekend bleek het 21 euro te kostten... Vervolgens zijn we verder gereden naar Kandy (2) om de Tempel van de Tand van Budha (3) te bezoeken. De tempel was erg mooi en voor budhisten is Kandy een heilige stad. Bij de tempel brachten veel budhisten offers zoals lotusbloemen. Er zat een monnik op de grond die kennelijk budhisten aan het zegenen was. Ik stond er naar te kijken en de monnik wenkte mij. Ik ben dus ook maar op mijn knieen voor de monnik gaan zitten. De monnik sprak enkele woorden (geen idee wat), waarna ik een wit bandje om mijn pols kreeg. Volgens Hazeem onze gids was ik gezegend door de monnik. In het bandje zaten knopen, die stonden voor gebeden. Ik mag het bandje niet zelf af doen, want dat brengt ongeluk, het bandje moet er uiteindelijk vanzelf afvallen. Na het bezoek aan de tempel zijn we naar een dansvoorstelling geweest van Kandy dansers (4). Na de dansvoorstelling kwamen de vuurdansers, zij liepen letterlijk op hete kolen. Hierna zijn we naar het erg luxe Suisse Hotel in Kandy gereden, waar we 2 nachten zullen verblijven.

(1) De 'Hemelburcht' op de 'Leeuwenrots' is 1 van de imponerendste plaatsen van Sri Lanka. De steile granietklomp rijst 200m op uit de omringende jungle. Bovenop bouwde koning Kasyapa aan het einde van de 5de eeuw zijn legendarische, troste burcht en zijn weelderig ingerichte paleis. Van 477 tot 495 was Sigiriya de hoofdstad van het Singalese rijk. De stad heette oorspronkelijk Sinhagiri (sinha = leeuw, giri = berg). De woonwijken voor het gewone volk lagen aan de voet van de berg, met name aan de westzijde. Daar bevonden zich ook de koninklijke lusttuinen, met uitgestrekte waterpartijen erbij. Deze zijn blootgelegd en gedeeltelijk gerestaureerd. De koning zelf woonde met zijn hofhouding in de eigenlijke burcht bovenop de rots, warrvan niet veel meer is overgebleven dan de fundamenten, twee drinkwaterreservoirs en een toegangspoort. Het gehele complex (burcht en lusttuinen) was omgeven door een gracht en een imposante bakstenen stadsmuur, waarvan enkele delen nog goed herkenbaar zijn. De grootste 'attractie' van Sigiriya zijn de resten van ca. 500 fresco's uit de 5de eeuw. Zij bedekten vroeger een groot gedeelte van de rotswand langs de enige toegangspoort tot de hooggelegen delen van de burcht. De mysterieuze schilderingen van 22 bevallige meisjes (wolkenmeisjes) zijn geschilderd in een stijl die nauw aansluit bij die van schilderingen uit dezelfde tijd (de Gupta-periode) in India, zoals in de grotten van Ajanta. Op de vraag wat de fresco's met de wolkenmeisjes precies uitbeelden is tot op heden nog geen antwoord gevonden. Aangezien de meisjes bloemoffers brengen, zoals dat bij de budhisten nog steeds gebruikelijk is, is het mogelijk dat ze deelnemen aan een religieuze processie. Het kan ook zijn,, dat ze bedoeld waren om het hof van de koning op te fleuren, hoewel in die tijd vrijwel alleen religieuze of mythologische onderwerpen werden geschilderd.

(2) Kandy is het centrum van de traditionele cultuur van Sri Lanka, niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van de Dalada Maligawa, de Tempel van de Tand van Budha. De stad telt ca. 150.000 inwoners en ligt midden in een bebost heuvellandschap op een hoogte van 525m (kanda is het Singalese woord voor heuvel). Het gebied rond Kandy werd pas in de 14de eeuw door mensen bewoond, toen er enkele tempels werdn gebouwd. Deze tempels zijn tot op de dag van vandaag in gebruik. De geisoleerd gelegen stad kon haar eigen cultuur ongeschonden bewaren. De Portugezen veroverden Kandy in 1587, maar toonden er daarna weinig belangstelling voor. Ook de Hollanders hadden weinig interesse in Kandy, al sloten ze wel een handelsverdrag met de koning. Van 1592 tot 1815 was Kandy de hoofdstad van het Singalese koninkrijk. Daarnaast behield de stad haar religieuze functie. In de Tempel van de Tand van Budha worden de budhistische tradities in ere gehouden. Geen stad in Sri Lanka telt zoveel monnikken onder haar inwoners. De laatste koning, Sri Vikrama Rajasingha (1788-1815), verfraaide Kandy in 1807 met de aanleg van een kunstmatig meer, vlak bij de Tempel van de Tand. In 1815 zetten de Engelsen, na verovering van de stad, de koning af. Dat betekende het einde va het Singalese koninkrijk, dat 2300 jaar had bestaan.

(3) De tand die na Budha's verbranding uit de as werd gehaald had al een avontuurlijke geschiedenis achter de rug toen hij in 313 uit India naar Sri Lanka werd gebracht, verborgen in de haardos van een prinses. In 1283 verhuisde de tand naar India, maar hij kwam enige tijd later weer terug naar Sri Lanka. Volgens onbevestigde berichten zou de tand later door Portugezen in Goa zijn verpulverd in een vijzel. De budhisten beweren echter dat dit slechts een namaaktand was. Vele eeuwen is de tand op Sri Lanka vereerd. Vanaf de Anuradhapura-periode verhuisde de tand steeds mee wanneer de hoofdstad van het Singalese rijk verplaatst werd. Zo kwam hij uiteindelijk terecht in Kandy. In de tempel wordt de Tand van Budha (de linker bovenhoektand: 2,5cm groot) als een helig relikwie vereerd. Hij wordt bewaard in een reliekkamer op de bovenste verdieping van de 'Inner Temple'. Bezoekers krijgen geen gelegenheid de tand zelf te bekijken, hij is opgeborgen in een schrijn, bestaande uit zeven in elkaar passende kleine gouden dagoba's, waarvan slechts de buitenste wordt getoond en dit laatste alleen tijdens de poya-uren.

(4)