Dominical

Vanmorgen zijn we heel vroeg (06.00u) met de bus richting het dorpje Sierpe vertrokken, wat ongeveer een uur rijden was. Onderweg hebben we nog even een stop gemaakt, zodat mensen konden ontbijten. Bij dit soortement van wegrestaurant zat een hele mooie nachtvlinder (Atlas Silk moth) op de muur. Vanuit Sierpe zijn we met de boot naar Corcovado Nationaal Park (1) gevaren. Het eerste half uur voeren we over de Sierpe rivier langs mangrovebossen (2), tot we bij de zee aan kwamen. Hier werd het even spannend, want waar de rivier over ging in de zee waren de golven behoorlijk hoog. Het ging allemaal goed en nadat we langs Drake's Bay en San Josecito Bay waren gevaren kwamen we aan bij San Pedrillo Ranger Station. Op zee zag ik nog een 'olive ridley turtle' (3) en vlogen er fregatvogels en pelikanen voorbij. Toen we net aan kwamen bij het ranger station begon het erg hard te regenen. Toen de dikste bui voorbij was, zijn we vanaf het ranger station met een gids te voet het Corcovado Nationaal Park (tropisch regenwoud) in gegaan. Omdat het nog steeds regende durfde ik het niet aan om mijn camera mee te nemen. Een Belgisch stel had zich bij onze groep aangesloten en zij hadden hun camera wel meegenomen. Ik heb hen gevraagd of ik naderhand hun foto’s van het park zou mogen hebben en dat was geen probleem. Meteen zag de gids een luiaard (3 tenen). Het dier was mij nooit opgevallen, want het was een grijze bal hoog in de boom. We hebben een dikke 2 uur door het park en langs het strand gelopen waar we aardig wat dieren hebben gezien. We hebben de mantled howler monkey (brulaap), spider monkey (spinaap), agouti (goudhaas), scarlet macaw (ara), tiger heron, black hawk, pavon grande, talamanco poisenous dart frog en een neusbeer gezien. Bij terugkomst op het ranger station heeft de gids een lekkere lunch klaar gemaakt. Na de lunch zijn we met de boot weer terug gevaren naar Sierpe, waar we met de bus terug gebracht werden naar Dominical. Het was een lange dag, maar het was erg indrukwekkend. 's Avonds hebben we bij het hotel gegeten en hebben Noemi en ik nog een biertje genuttigd op de veranda van mijn lodge.

(1) Corcovado National Park is door National Geographic verkozen tot gebied met de meest geconcentreerde biodiversiteit op aarde. In dit prachtige gebied bevinden zich ongeveer 500 boomsoorten. In de tropische begroeiing leven vele vogels, waaronder de grootste polulatie rode ara’s van Costa Rica.

(2) Mangroven zijn bomen of struiken die in mangroveleefomgevingen (biomen, dit zijn grote ecosystemen) voorkomen. De mangrove wordt vaak beschouwd als een bioomtype. Mangroven zijn belangrijk voor de biodiversiteit. Mangroven groeien het beste op zoute slikgronden. De mangrove komt alleen voor in tropische gebieden met een getij. Hierdoor worden deze gebieden regelmatig overspoeld en is de grond zout. Mangroven komen voor in rivierdelta's en langs de kust. Mangrovebossen kunnen zich overal vestigen langs lage en vlakke tropische kusten met warm zeewater en een niet te sterke golfslag. In de mangrove komt een grote variatie in plantensoorten voor. De "echte mangrove" wordt gevormd door ongeveer 54 soorten in 20 geslachten behorend tot 16 families. Deze soorten komen alleen voor in de mangroveleefomgevingen en sporadisch op andere plekken.

(3) Zeeschildpadden (Cheloniidae) zijn een familie van grote schildpadden die in alle tropische en in sommige subtropische en gematigde zeeën voorkomen. Zeeschildpadden behoren tot de reptielen. Wereldwijd komen er 6 soorten voor, waarvan er minstens 5 bedreigd zijn. De paring vindt plaats in zee, waarbij de schildpadden elkaar vaak in de nek bijten. Om de een à twee jaar komen de wijfjes naar het strand om eieren te leggen. Ze zijn zeer kieskeurig in hun strandkeuze en gaan altijd terug naar het gebied waar ze zelf ooit geboren waren, op enkele soorten na. Op zandstranden graaft het wijfje met haar flipper-achtige achterpoten een kuil van 30 tot 50 cm diep en deponeert daarin haar 100 tot 110 eieren. Tijdens het afzetten van de eitjes raakt ze in een soort trance waardoor ze makkelijk benaderd kan worden. Stropers gebruiken dit moment om de eitjes op te vangen voor de verkoop, natuurbeschermers om de eitjes veilig te stellen en ze elders op te kweken tot jonge schildpadjes. Deze zijn waardeloos omdat er amper vlees aanzit en het schild nog te klein en te zacht is. Als het vrouwtje weer bijkomt gooit ze de kuil dicht en kruipt terug naar zee. Na het uitkomen trekken de jonge zeeschildpadjes direct naar het water. Vermoedelijk is het niet de zee die ze herkennen en waardoor ze worden aangetrokken, maar juist de donkere duinen die ze afstoot en ze de andere kant op doen gaan. Dit is nog niet helemaal duidelijk. Verreweg het grootste deel wordt binnen korte tijd verschalkt door vissen, vogels en andere dieren die graag jonge en dus nog zachte schildpadjes eten.